Главная страница
Главная   |   О журнале   |   Блог   |   Форум   |   Авторы   |   Карта сайта   |   Критерии   |       
Нам нет дела до качества записи, наше дело — качество фильма
Ежеденельный независимый интернет-журнал о кино.
Рецензии, статьи о кино, фильмографии, информация о фильмах, актёрах, режиссёрах.
Фильмы     Режиссёры     Актёры     Статьи     Жанры     Года     Страны


Журнал "Экранка.ру". Выпуск №317
от 31 декабря 2013 года

Жертва номера:
Новое:
Избранное:
Разное:
Статьи: АРХИВ НОМЕРОВ
АРХИВ ОПРОСОВ
АРХИВ ТЕМ


Храброе сердце / Braveheart (1995)


Храброе сердце
Средняя оценка: оценка: 1.5
1995. США. 177 минут.
Жанр: исторический / мелодрама / приключенческий.

Режиссер: Мел Гибсон.
Автор сценария Рэндалл Уоллас,
оператор Джон Толл,
композитор Джеймс Хорнер.

В главных ролях: Мел Гибсон, Софи Марсо.
В ролях: Брендан Глисон, Шон Лоуор, Джеймс Козмо, Брайен Кокс.

Награды:
1996 — лучший режиссер, лучшая операторская работа, лучший грим, лучший звук — Оскар.

а также приз за лучшую операторскую работу и лучший звук от BAFTA и Золотой Глобус Гибсону как режиссеру.
.

Интересные факты о фильме:

- многие сцены главной битвы пришлось переснимать из-за того, что на массовке были видны солнечные очки и часы.

- настоящее имя жены Уоллеса — Мэриан, но его изменили, чтобы не возникало ассоциаций с фильмом про Робина Гуда. ))

- намазываться голубой краской, если верить имдб.ком, стало некруто еще за 800 лет до тех событий, что происходили в фильме.

- ну, и в реальности никаких килтов, униформы у солдат и красавицы-принцессы не было.

Версия для печати

Купить лицензионный диск на Ozon.ru. Цена — 276 рублей


Алексей Нгоо: Храброе серце мужичка в голубом гриме

оценка: 1.5

Чэрэз 10 лет после выхада на галубыя гэкраны, я, наканец, пасматрэў красівую касцюмную драму "Храбрае сердцэ" рэжыссёра М. Гібсана. Рэжыссёр М. Гібсан знамяніць цем, што снімае фільмы толька пра нацыанальна-асвабадзіцельную барбу. У "Патрыоце" ён художэственна апісываў нацыанальна-асвабадзіцельную барбу амярыканцэў проціў англічанаў, у "Храбрам сердцэ" — шатландцэў проціў англічанаў, а ў "Паследней страсці хрыстовай" — яўрэеў проціў англічанаў.

Глаўную роль у пасмотрэннам фільме "Храбрае сердцэ" іграе валасатый пратаганіст рэжыссёра, акцёр Меў Гібсан. Ён мажэ ліцо галубой краскай, ходзіць ў юбцэ, но пры гэтам настолька чужд пядзярасціі, што ў фільме настойчыва твярдзіць а том, што ўсякая нацыанальна-асвабадзіцельная барба начынаецца із-за баб. Вот і ў "Храбрам сердцэ" нацысты ў красных накідках с "трамя львамі, крадушчіміся настаражэ" вубіваюць вазлюбленную гяроя і ён, штобы атамсціць ім за пацеру, арганізовывае барбу проціў ражыма, карцінна круша косці і атрубая ногі ненавістным англічанам, прэрваўшым празднік маладой плоці. Яго альцарэга — дліннаногій англічанскій кароль как раз наабарот пядзярасціі не чужд і яго слабавольный сын-гамасаксуаліст вызывае негадаванне і прэзрэнне зрыцеля.

Сматрачы фільм, пранікаешся іскрэнней сімпаццей к дабрадушным шатландскім барадачам ў юбках, каторыя рагацінамі і голымі задніцамі лягко смінаюць англічанскія вайска, і пранікаешся ненавісццу к каварным, закованным у латы англічанам, каторыя ідуць с мячамі і цяжолай кавалерыей проціў кольеў і чыстых помыслаў, но ўсё раўно праігрываюць, патаму што ў амярыканскіх фільмах дабро ўсягда пабяждае зло. То есць па злому: с крушэннем чарапоў, рэкамі крові і азёрамі сукровіцы. Вудзівіцельна, как столь нічтожныя чалавекі смаглі пакарыць поўміра, еслі ў баю, как ясна паказана ў кінадакуменце, яні нічаго не стояць дажэ супраціў горсткі аўцаводаў, буквальна накануне бітвы ўпярвые ў жызні бярушчіх у рукі аружжэ! Не іначэ как англічаны ўсю сваю історыю дзяйствавалі подкупамі, шантажом і подлым разбоем, ў атліччэ ат благародных шатландцэў, атамсціўшых за смерць вазлюбленнай рукавадзіцеля васстання выхадам із састава Англлі. Плач, Брытання, марамі, как гаварыцца.

Ў фільме такжэ прысутствуе Сафі Марсо, іграюшчая доч французскага караля, посланная ім у жоны гамасаксуальнаму сыну караля англічанаў. Яна, пры первай жэ ўстрэчэ с валасатым гяроем Мела Гібсана (па імені Вільям Уоллес, кстаці) сразу ўлюбляецца ў няго, патаму што пад юбкай у няго нічаго нет. Ён тожэ сразу жэ чуўствуе к ней сімпаццю, патаму што яна какім-та бокам напамінае яму яго вазлюбленную. Между німі прамельківае іскра і сразу после гэтага Сафі Марсо начынае слаць яму па почце пісьмы і ізвяшчення, і раскрываць ўсе планы свёкра, но Уоллеса ўсё раўно вубіваюць, патаму што ён — іісусік, дзяшовый панцяршчік, весь фільм снімаюшчій дзевак знаннем пары пошлых фраз на французскам і лацінскам, і фяцішыст. Кагда наместнік Шатландзіі как залог непрыкаснавеннасці прысылае Уоллесу гразный платок вазлюбленнай Уоллеса, тот у парыве благадарнасці едзе на ўстрэчу, гдзе каварныя шатландскія вяльможы хватаюць яго, затыкаюць рот наместніка і сдаюць Уоллеса англічанскаму каралю. Аднак і ў цюрме Уоллес не атракаецца ат фяцішызма і каратае дні до казні с платочкам.

Сцэна казні снята вочэнь рэалісцічна. С первага ўзгляда становіцца панятна, ў какой пракраснай фізічэскай форме быў Вільям Уоллес. Аднак стыдлівая камера к канцу пытак факусіруецца на пракраснам валасатам ліцэ Мела і толька па яго тужбе становіцца ясна, што яму больна, но атчаго?! Не паказываюць — дасаднае вупушченне. Катарсіса не случаецца. На паследак по галлівудскай прывычцэ Меў Гібсан крычыць "свабода" (чуць позжэ гэтат жэ заезжэнный сюжэтный трук быў паўтарон у следуюшчем яго фільме) і вумірае, а пахатлівая Сафі Марсо ў атместку за смерць гордага горца ў юбцэ пад каторай нічаго не была, шэпчэ вуміраюшчему англічанскаму каралю, што мол старый твой рот-та прэрвёцца — рабёнак каторага я нашу не ат тваяго підарасына, а ат гордага сына шатландскага народа і ліцо яё становіцца на гэціх славах вочэнь вумным і пранзіцельным, мол, да я трахалась с нім.

У паследніх кадрах кінаэпапеі наместнік Шатландзіі, пяражыў душэўныя мучэння па ўсем правілам галлівудскага кіно, бярот у рукі меч і ўстаў ва главе астаткаў аўцаводчэскай арцелі Уоллеса вядзёт іх у бітву і заваёвывае-такі папулярнасць і незавісімасць для сваей маленькай, но гордай страны. Памагае яму ў гэтам маленькая слабасць, дастаўшаяся ў наследства ат гяроя Гібсана — фяцішызм. Стаўшый саўсем вуж гразным платочэк вазлюбленнай Уоллеса наместнік стромна шхерыць за манжэтай, но аўцаводы відзяць каму пярашоў сімвал ўласці і бяз страха і вупрока следуюць за новым мсціцелем.

Да паследніх кадраў я ўсё ждаў, кагда, наканец, кончыцца маскарад і Уоллес, скінуў юбку, абнажыць сваю бурундуковую сушчнасць і яні ўмесце с Громмітам пайдуць даваць прыкурыць. Но гэтага не праізашло пачаму-та. Наверна ўсё-такі нацыанальна-асвабадзіцельный рэжыссёр М. Гібсан ў атліччэ ат сваяго валасатаго брата чужд грацеску і коміксу. А жаль. Уоллес бяз Громміта — не Уоллес, вуж паверце мне.

(14.12.2006)

Версия для печати




Главная   |   О проекте   |   Блог   |   Форум   |   Авторы   |   Карта сайта   |   Критерии   |   RSS   

© Экранка.ру. 2006. По всем интересующим вопросам обращаться:
Мы не берём новых авторов, не занимаемся баннерообменом, не размещаем нетематическую рекламу.
При любом использовании материалов, ссылка на ekranka.ru обязательна.
Цитирование в Интернете возможно только при наличии ссылки. Все права защищены.
Дизайн и вёрстка: Володя. Программирование: Алёша. Идеология сайта: Володя, Алёша и крошка Жанин.
Некоторые тексты, размещенные на этом сайте, содержат ненормативную лексику.
Коммерческая реклама: